Vakantie in eigenland.
Door: Rik
Blijf op de hoogte en volg Rik en Dinie
02 September 2008 | Ghana, Tamale
De scholen zijn dicht ook in Ghana is er een (zomer) vakantie. Nu Dinie vier weken in Nederland is, ben ik hier “van het wief los”. Gelukkig kwam mijn broer Michiel me gezelschap houden. Foto’s en verhalen kunnen de sfeer van ons nieuwe thuis natuurlijk maar beperkt beschrijven daarom is het geweldig om vrienden en familie te ontvangen.
Ook op mijn kantoor is het rustig, dus heb ik samen met Michiel een paar weken vakantie in eigenland gehouden. We hebben veel mooie plekjes bezocht en leuke mensen ontmoet.
Toen Michiel terug vloog, om zijn hulp weer aan de tweedekamer te verlenen, werd het ook voor mij tijd om terug te keren naar mijn werk. En wat denk je . . . Alles nog exact zoals twee weken geleden:
- nog altijd geen werkplek,
- anti virus updaten kan de systeembeheerder nog steeds niet
- en . . .ho ho wacht eens misschien is er toch iets veranderd: De rekenmachine wordt weer gebruikt, om vervolgens de totalen in Excel over te typen. Houdt het dan nooit op! Dat heb ik ze ooit anders geleerd en ook anders zien doen.
Nu zou je kunnen denken: “Ha fijn, weer werk aan de winkel.” Maar zoals een bekende volkszanger ooit zei: “Daar heb ik de kracht niet voor!” of “Nu even niet!”. Deze keer zit mijn positieve inspiratiebron in Nederland en is ook de huispsychiater en nachtwachter tijdelijk uitgeschakeld door een Malaria mug.
Ook ben ik zelf door muggen gedeeltelijk arbeidsongeschikt verklaard. Nee hoor geen Malaria, ik heb een bultje met vuile nagels open gekapt. In de tropen kunnen er twee dingen met wondjes gebeuren:
- Ze kunnen super snel genezen. Dat je denkt: ”Is dat afweersysteem van mij?”
- Of ze kunnen super snel erger worden. Dat je denkt: “Waar komen die andere twee wondjes vandaan, ooit moet de pus toch opraken en waarom is mijn voet in één klap zo dik, ?” (sorry, hoop niet dat je zat te eten, zal er geen foto’s bij doen).
Enfin, dan geeft de doktor je natuurlijk drie keer daags twee pillen antibiotica, vitamine C en natuurlijk Paracetamol want je hebt pijn anders ga je niet naar de doktor. Ik weet natuurlijk niets van doseringen of zo maar kan je wel vertellen dat dat spul helpt. Gisteren dacht ik nog dat het misschien het beste zou zijn om de voet er maar helemaal vanaf te halen, nu denk ik dat ik morgen weer een marathon kan lopen. Nou ja, “weer” is een beetje over derven, het zou eerlijk gezegd mijn eerste marathon zijn.
Hoe dan ook ik heb veel medicijnen, ben deels arbeidsongeschikt en heb geen zin om “=SUM(A1:A10)” nog een keer uit te leggen dus neem ik maar eens een paar baaldagen. Kan ik misschien een leuk verhaaltje voor jullie schrijven.
En het geeft me ook tijd om terug te kijken op de afgelopen anderhalf jaar waarin:
- ik veel geleerd heb over onder andere: leven van dag tot dag en stressloos werken
- mijn vertrouwen versterkt is in de toekomst met Dinie (die trouwens maar eens terug moet komen)
- me veel vrijheid is gegeven
- ik veel heb laten liggen en veel heb aangepakt
- veel uren werk weinig effect en een paar uur werk juist veel effect hadden
- en ik Mole National park inmiddels vier keer gezien heb.
Kortom het is goed.
Ook op mijn kantoor is het rustig, dus heb ik samen met Michiel een paar weken vakantie in eigenland gehouden. We hebben veel mooie plekjes bezocht en leuke mensen ontmoet.
Toen Michiel terug vloog, om zijn hulp weer aan de tweedekamer te verlenen, werd het ook voor mij tijd om terug te keren naar mijn werk. En wat denk je . . . Alles nog exact zoals twee weken geleden:
- nog altijd geen werkplek,
- anti virus updaten kan de systeembeheerder nog steeds niet
- en . . .ho ho wacht eens misschien is er toch iets veranderd: De rekenmachine wordt weer gebruikt, om vervolgens de totalen in Excel over te typen. Houdt het dan nooit op! Dat heb ik ze ooit anders geleerd en ook anders zien doen.
Nu zou je kunnen denken: “Ha fijn, weer werk aan de winkel.” Maar zoals een bekende volkszanger ooit zei: “Daar heb ik de kracht niet voor!” of “Nu even niet!”. Deze keer zit mijn positieve inspiratiebron in Nederland en is ook de huispsychiater en nachtwachter tijdelijk uitgeschakeld door een Malaria mug.
Ook ben ik zelf door muggen gedeeltelijk arbeidsongeschikt verklaard. Nee hoor geen Malaria, ik heb een bultje met vuile nagels open gekapt. In de tropen kunnen er twee dingen met wondjes gebeuren:
- Ze kunnen super snel genezen. Dat je denkt: ”Is dat afweersysteem van mij?”
- Of ze kunnen super snel erger worden. Dat je denkt: “Waar komen die andere twee wondjes vandaan, ooit moet de pus toch opraken en waarom is mijn voet in één klap zo dik, ?” (sorry, hoop niet dat je zat te eten, zal er geen foto’s bij doen).
Enfin, dan geeft de doktor je natuurlijk drie keer daags twee pillen antibiotica, vitamine C en natuurlijk Paracetamol want je hebt pijn anders ga je niet naar de doktor. Ik weet natuurlijk niets van doseringen of zo maar kan je wel vertellen dat dat spul helpt. Gisteren dacht ik nog dat het misschien het beste zou zijn om de voet er maar helemaal vanaf te halen, nu denk ik dat ik morgen weer een marathon kan lopen. Nou ja, “weer” is een beetje over derven, het zou eerlijk gezegd mijn eerste marathon zijn.
Hoe dan ook ik heb veel medicijnen, ben deels arbeidsongeschikt en heb geen zin om “=SUM(A1:A10)” nog een keer uit te leggen dus neem ik maar eens een paar baaldagen. Kan ik misschien een leuk verhaaltje voor jullie schrijven.
En het geeft me ook tijd om terug te kijken op de afgelopen anderhalf jaar waarin:
- ik veel geleerd heb over onder andere: leven van dag tot dag en stressloos werken
- mijn vertrouwen versterkt is in de toekomst met Dinie (die trouwens maar eens terug moet komen)
- me veel vrijheid is gegeven
- ik veel heb laten liggen en veel heb aangepakt
- veel uren werk weinig effect en een paar uur werk juist veel effect hadden
- en ik Mole National park inmiddels vier keer gezien heb.
Kortom het is goed.
-
02 September 2008 - 17:35
Wieteke:
Och arme man alleen. Dinie moet inderdaad maar snel terugkomen naar je. -
03 September 2008 - 07:46
Dinie:
Zo laat je je man een maand alleen thuis en dan zie je maar weer wat er gebeurt......
Ik zit weer boordevol energie en heb er weer zin in. Ik hoop dat de leerkrachten alle liedjes nog kennen??? -
03 September 2008 - 07:53
Noud Vos:
Hallo Rik,
Op z'n Ghanees: Don't worry, she will come one day!
Wij denken er over weer een bezoek aan 'onze' dovenschool te brengen. Dit keer willen we echter een betere auto gebruiken. Weet jij of we een (goede) auto kunnen huren in Tamale (of is dit een onzinnige vraag)?
Sterkte inmiddels, morgen gaat het beter!
Groet, Noud Vos -
03 September 2008 - 08:08
Maria:
Ha Rik,
leuk om ook wat van jou te horen, nadat ik dagje in levende lijve met Dinie heb mogen genieten van Nederlandse luchten, wandelen in het bos met het hondje van Nel, een heerlijke lunch en vooral lang bijpraten. Ik wens je veel sterkte met je voet ( of is het nu alweer helemaal over?), en met de laatste paar dagen als onbestorven weduwnaar! Vanaf maandag is dat weer helemaal anders, toch?
Knuffel en groetjes, ook van Rob,
Maria -
03 September 2008 - 09:12
Theo:
Toch wel gek dat zoiets altijd gebeurd als je vrouwtje weg is . Geen steun , geen voetjes op de bank , letterlijk en figuurlijk dan , geen lieve woordjes , geen knuffeltje !!!!!!!
Groot gelijk dat je effe rust neemt met een paar baaldagen , met dat
" ifckwadraad gebeuren "
Maar nog effe geduld , en je zal haar weer zien en vooral horen , haha !
Rik , beterschap , en geniet nog heel even van de rust ..
See You .........
Wiesje en Theo ....
-
03 September 2008 - 15:29
Michiel:
Hee Rik,
Wel snel beter worden, hoor. Ikzelf heb twee daagjes koorts gehad en voelde me behoorlijk beroerd. In het LUMC konden ze mij snel vertellen dat ik geen malaria had. Na twee dagen voelde ik mij gelukkig weer ok.
Maar snel beter worden, dus! -
04 September 2008 - 20:29
Papa:
ik lees je verslagen steeds met interesse.
Wor' maar gauw beter, met of zonder paracetamol enz...
Overigens: Michiel is direct na thuiskomst ook een paar dagen ziek geweest, maar zijn lijfarts heeft 'm met antobiotica enz. weer opgelapt ! Wellicht heb jij 'm stiekem 'aangestoken'...
en, volgende keer niet meer "over derven" (uit: jouw tekst): "drop op palen" (zie foto-ondertiteling) hébben ze dat echt in Ghana? Flink likken dan maar, krijgt je snoet dezelfde kleur als die van je discipelen... misschien werkt dat beter als je
ze in godsnaam maar weer opnieuw exel erin probeert te stampen (één niveautje hoger dan 'a is een aapje' ... eh... 'ant')
Heerlijke sfeerfoto overigens.
Papa. -
06 September 2008 - 19:58
Annie En Piet:
Hallo Rik
Heb vandaag ons Dinie nog gesproken en ze is blij dat ze weer naar huis mag om jou te verzorgen dus dan is je voet weer snel beter
en je vakantie en je rust voorbij.
groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
