Van de warmte naar de kou.
Door: Rik en Dinie
Blijf op de hoogte en volg Rik en Dinie
01 Februari 2009 | Nederland, Maastricht
We zijn weer in Nederland na een hartverwarmend afscheid in Tamale. Ons vertrek kwam voor veel mensen toch nog onverwachts snel (ook voor ons) dus er is veel geïmproviseerd om ons afscheid zo goed mogelijk te laten verlopen.
Op het werk hebben we tijdens de maandagochtend vergadering afscheid genomen van alle collega’s van kantoor met een flesje frisdrank en een klein aandenken van onze kant. De directe collega’s hebben we uitgenodigd voor de lunch. We hebben allebei een prachtige smok gekregen (zie foto) als dank. Verder hebben we voor vrienden en bekenden en mensen die voor ons gewerkt hebben een feestje gehouden bij ons thuis met wat biertjes of malt en een take away. Voor de muziek zorgde de buren (haha!!!).
Tussendoor moesten we nog op allerlei plekken verschijnen om cadeautjes in ontvangst te nemen en kwamen mensen naar ons huis om ons te bedanken en iets te overhandigen (meestal traditionele kleding). De laatste middag was het een af en aan van mensen, iemand zij: “You are wearing changes today”. Allemaal hartverwarmend en dat maakte het afscheid heel warm en mooi. We zijn met een goed gevoel vertrokken uit Tamale. We gaan er vast en zeker nog een keer terug want het voelt wel alsof we een familie hebben achtergelaten.
Maar goed aan alles komt een eind en we zijn op 29 januari op schiphol geland opgewacht door de vader van Rik en zijn vriendin en Arnold en Floor. En toen de kou in, jeetje het was wel effe ongeveer 34 graden verschil met Ghana. Dus het eerste wat we gedaan hebben toen we in Maastricht aankwamen was in het magazijn onze winterjassen, -schoenen en –truien opzoeken. De verwarming staat op 22 graden en dan nog zitten we met een dikke trui aan. Maar dat zal vast weer snel wennen.
We hopen een paar maanden in Nederland te zijn en dan weer uitgezonden te worden. We zijn inmiddels wel iets kritischer geworden in het aannemen van banen. Onze program manager in Ghana verwoordde het mooi: “Je bent nu in staat om tussen de regels door te lezen”. Dus laten we hopen dat er gauw iets geschikts komt.
Tot die tijd zullen we proberen een baantje te vinden om toch maar niet om te komen van de honger. Dus als iemand een leuk aanbod heeft voor Rik of Dinie laat het horen. We nemen veel aan dus schroom niet als je iets hoort of ziet. Zelf gaan we natuurlijk ook naarstig op zoek naar iets leuks.
Dit is vooralsnog het laatste bericht op deze weblog. We gaan hem weer gebruiken als we naar een ander land vertrekken ergens in de wereld.
Bedankt voor alle leuke reacties de afgelopen twee jaar.
Groet Rik en Dinie
Op het werk hebben we tijdens de maandagochtend vergadering afscheid genomen van alle collega’s van kantoor met een flesje frisdrank en een klein aandenken van onze kant. De directe collega’s hebben we uitgenodigd voor de lunch. We hebben allebei een prachtige smok gekregen (zie foto) als dank. Verder hebben we voor vrienden en bekenden en mensen die voor ons gewerkt hebben een feestje gehouden bij ons thuis met wat biertjes of malt en een take away. Voor de muziek zorgde de buren (haha!!!).
Tussendoor moesten we nog op allerlei plekken verschijnen om cadeautjes in ontvangst te nemen en kwamen mensen naar ons huis om ons te bedanken en iets te overhandigen (meestal traditionele kleding). De laatste middag was het een af en aan van mensen, iemand zij: “You are wearing changes today”. Allemaal hartverwarmend en dat maakte het afscheid heel warm en mooi. We zijn met een goed gevoel vertrokken uit Tamale. We gaan er vast en zeker nog een keer terug want het voelt wel alsof we een familie hebben achtergelaten.
Maar goed aan alles komt een eind en we zijn op 29 januari op schiphol geland opgewacht door de vader van Rik en zijn vriendin en Arnold en Floor. En toen de kou in, jeetje het was wel effe ongeveer 34 graden verschil met Ghana. Dus het eerste wat we gedaan hebben toen we in Maastricht aankwamen was in het magazijn onze winterjassen, -schoenen en –truien opzoeken. De verwarming staat op 22 graden en dan nog zitten we met een dikke trui aan. Maar dat zal vast weer snel wennen.
We hopen een paar maanden in Nederland te zijn en dan weer uitgezonden te worden. We zijn inmiddels wel iets kritischer geworden in het aannemen van banen. Onze program manager in Ghana verwoordde het mooi: “Je bent nu in staat om tussen de regels door te lezen”. Dus laten we hopen dat er gauw iets geschikts komt.
Tot die tijd zullen we proberen een baantje te vinden om toch maar niet om te komen van de honger. Dus als iemand een leuk aanbod heeft voor Rik of Dinie laat het horen. We nemen veel aan dus schroom niet als je iets hoort of ziet. Zelf gaan we natuurlijk ook naarstig op zoek naar iets leuks.
Dit is vooralsnog het laatste bericht op deze weblog. We gaan hem weer gebruiken als we naar een ander land vertrekken ergens in de wereld.
Bedankt voor alle leuke reacties de afgelopen twee jaar.
Groet Rik en Dinie
-
01 Februari 2009 - 14:19
Karen :
Hoi Rik en Dinie,
Van harte welkom terug in Nederland! Wat een mooi afscheid hebben jullie gehad in Tamale en wat zal het weer wennen zijn in eigen land.
Ik heb jullie blog altijd met veel plezier en interesse gelezen en hoop zeker dat jullie dat bij de volgende uitzending weer doen!
Geniet van de luxe (en de kou!), de familie en vrienden in ons landje voordat jullie weer ergens anders heen gaan.
Groetjes en veel succes met het vinden van een tijdelijke job.
Karen (kruidencursus) -
01 Februari 2009 - 14:41
Margareth:
Hoi Dinie en Rik,
Welkom in ons koude kikkerlandje! Inderdaad vandaag erg koud met die wind. Dat zal fors wennen zijn.
Ik heb jullie activiteiten en verhalen met plezier en bewondering gevolgd. En er door de foto's ook een ingekleurd beeld bij kunnen vormen. Bedankt daarvoor. Veel succes met de 'wachttijd'.
(We kunnen nog wel een VVE-er gebruiken Dinie.)
Hartelijk groet, Margareth (Marant) -
01 Februari 2009 - 16:08
Bob:
Looking god and I hope you're feeling great.
Succes in het koude Nederland
Groeten Bob -
01 Februari 2009 - 17:21
Cornelie:
Hola,
Jullie zijn niet de enige die het koud vinden. Ik vind het ook allemaal erg koud en met mij velen. Geniet van het mooie Nl en als ik een leuk baantje hoor langskomen dan zal ik het zeker melden.
Liefs -
01 Februari 2009 - 17:23
Femke:
Hee lieve Dinie en Rik,
Welkom terug in Nederland! Ik hoop dat jullie snel een leuke, nieuwe uitzending kunnen vinden. En wel super zo'n afscheid. Ik kan me voorstellen dat je heel wat achterlaat. Maar op naar de nieuwe avonturen!
Was dat kleine Fenna op de foto?
Groetjes, Femke (ook van Marant) -
01 Februari 2009 - 19:01
Floor En Arnold:
Opwachten is een groot woord....
Maar errug leuk jullie weer even gezien te hebben -
01 Februari 2009 - 19:25
Lucie:
Hallo Dinie en Rik,
Ik heb steeds erg genoten van jullie verhalen! Dank je.
Lucie te Braake -
02 Februari 2009 - 08:25
Nadja:
Hallo Dinie en Rik,
Welkom terug!
Indy en Max blijven ons aan jullie verbinden. We zouden het heel leuk vinden als jullie nog een keertje komen kijken hoe ze het maken.
We zijn erg blij met ze. Ze zijn in die twee jaar helemaal gewend aan een gezinsleven. (met de nadruk op gezin.) Ze laten zich allebei aaien en knuffelen en zijn er ook gewoon bij als de kinderen er zijn. Ze zijn erg gericht op contact, dus er valt heel wat af te praten en mauwen.
Het ga jullie goed. Ik hoop voor jullie dat jullie op korte termijn een neiuwe uitdaging tegemoet gaan!
Groetjes en liefs, Nadja -
05 Februari 2009 - 11:50
Noud Vos:
Akwaaba,
Die smok komt hier goed van pas, lekker warm. Terug in Nederland als een tussenstop naar de volgende post; klinkt spannend. Ben benieuwd waar jullie terecht komen. Als je zin en tijd hebt en in de buurt zit, kom langs, praten we even bij: 030-2291430.
Groet, Noud en Marian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
