Staatsbegrafenis

Een van de dingen die we jullie willen vertellen is dat we naar een heuse staatsbegrafenis zijn geweest hier in Tamale. Kardinaal Dery is overleden en dat bleek zo’n belangrijk persoon te zijn dat de president heeft gezegd dat er een staatsbegrafenis moest komen. Nu zijn alle kerken in Tamale veel te klein voor een staatsbegrafenis, dus is men uitgeweken naar het nieuwe voetbalstadion (nu denken jullie natuurlijk allemaal aan de begrafenis van Andre Hazes... nee zoiets was het niet).
Op maandag vanaf 4 uur in de middag tot de volgende ochtend 8 uur was er een soort van wake. De kardinaal lag opgebaard in het stadion en ’s avonds was er een mis en verder de hele nacht speeches enzo. Ook veel door de lokale bevolking. Wij zijn naar de avondmis geweest (dat wil zeggen een stuk ervan). Was wel bijzonder om daar te zitten met allemaal Ghanezen die hem een warm hart toedroegen. Er waren veel jonge mensen.
De volgende dag zaten we al om half 10 in het stadion om maar niets te missen. De mis zou om 9 uur beginnen en dat werd uiteindelijk om 11 uur. We konden gelukkig een plekje in de schaduw vinden vlak voor de baar en dicht in de buurt van de president, die pas om 11 uur kwam en waar we zolang op gewacht hebben met z’n allen. Het was wel bijzonder om zoveel nonnen, paters, bisschoppen en andere belangrijke mensen bij elkaar te zien en het leuke is dat wij op misschien 15 stoeltjes van de president afzaten. Dat kan hier allemaal. Uiteindelijk kwamen we om 14.15 uur het stadion uit allebei knalverbrand (blijkbaar laat het dak van het stadion toch zonnestralen door) maar wel voldaan.

We hebben een maand geleden afscheid genomen van Arnold en Fieke, die na 3 jaar Ghana weer in Nederland zijn. Wel jammer want zij waren wel onze meest dierbare naaste “buren” en vrienden.
Dat is ook een onderdeel van in het buitenland wonen. Mensen gaan en komen, wat aan de ene kant heel leuk is omdat je steeds nieuwe mensen leert kennen en aan de andere kant ook vervelend omdat soms de te leuke mensen vertrekken.

Stukje van Dinie,
Jullie zullen het niet geloven, maar ik heb alweer een maand vakantie. Deze keer was ik er echt nog niet aan toe. We waren al zeer laat begonnen vanwege het voetbal en nu zit ik weer niets te doen. Nou ja niets doen is een groot woord. Ik maak dankbaar van de gelegenheid gebruik om andere VSO-ers op te zoeken die iets soortgelijks al ik doen en dan uit te wisselen wat we hebben enzo. Verder was deze week de examens van de JHS (Junior High School) en ons kantoor had bedacht dat wij maar eens moesten gaan controleren of alles wel eerlijk verliep. Aangezien Dinie een auto heeft was ik de klos en de chauffeur voor de hele week. Het was erg saai werk, want samen met drie anderen moesten we een centrum controleren van 9 uur in de ochtend tot 4 uur in de middag. Uiteindelijk is dat van 9 tot 12 uur geworden en heb ik de andere gezegd dat ik in de middag wel zelf een kijkje zou gaan nemen. Dit heb ik gedaan, maar niet de hele middag, maar een half uurtje. Alles is goed verlopen. Het blijkt dat in het verleden de surveillanten de antwoorden voorzegden aan de studenten en dat kan natuurlijk niet. Maar wel leuk om te zien dat afkijken toch universeels is of gewoon ordinair voorzeggen. Dus af en toe heb ik wel bestraffend op moeten treden (niet naar de kinderen, maar naar de surveillanten toe).

Stukje van Rik,
Verleden keer heb ik een stukje geschreven over de Automatisering van ons kantoor. Deze keer iets over het andere deel van mijn werk hier in Ghana: Verbetering van computer onderwijs is het district Tamale.
Een jaar geleden (ik heb er geloof ik wel eens over geschreven) heb ik met een collega zowat alle scholen bezocht die computerles zouden moeten geven (ongeveer 40). Tijdens gesprekken met computerdocenten ontdekte ik dat ze in kennis en kunde sterk uiteenlopen. Alle kennis samen is echter meer dan genoeg. Dus is besloten een vereniging van computer docenten op te richten. Tijdens de tweede vergaderingen is er een tijdelijke voorzitter gekozen, daarna een naam, een logo en uiteindelijk zelfs heuse lidmaatschap kaartjes. “Information Communication Technology Teachers Association” of kort “ICTTA” is officieel een feit. Het is de bedoeling dat docenten vooral kennis en vaardigheden met elkaar delen. Bijeenkomsten starten echter altijd een half uur tot een heel uur te laat (African time), hebben zeer uiteenlopende opkomst en verlopen soms gesmeerd maar vaker onwennig. Een voorbeeld: een van de docenten heeft een droom om alle scholen via een draadloos netwerk met elkaar te verbinden. Hij heeft eigenhandig een proefopstelling gemaakt met een oude schotelantenne en een eenvoudig draadloos modem. Tijdens een van de vergaderingen heeft hij het model gedemonstreerd: Iemand zit binnen achter een computer met een webcam en een microfoon. Hij speelt enthousiast de televisie presentator. Persoonlijk denk ik dat hij zijn roeping mis gelopen is, want de rol als VG staat hem op het lijf geschreven. De rest loopt met mijn laptop en een microfoontje over het schoolterrein naar de andere kant van de weg. Er is alom bewondering en de stemming is opgelaten. Persoonlijk denk ik dat het vergezocht is om alle scholen draadloos met elkaar te verbinden aangezien maar weinig computer lokalen echt behoorlijk werken (20%) en geen daarvan een netwerk heeft. Maar het is niet zo belangrijk wat ik denk, het enthousiasme dat opgewekt wordt is veel belangrijker.

Als laatste moeten we natuurlijk wel vermelden dat we weer aan het klussen zijn geslagen. We hebben “in de volière” een nieuwe slaapkamer gemaakt. Dit vanwege de nieuwe bar aan de overkant van de straat. We slapen nu aan de achterkant van het huis en dat scheelt aardig in het geluid, dus vandaar dat we weer aan het schilderen zijn geslagen. Rik heeft een nieuw bed getimmerd en we hebben nieuwe gordijnen gehangen, want eigenlijk slapen we als het ware gewoon buiten op een soort veranda met een hek ervoor. Als het heel hard regent en de wind komt uit de verkeerde hoek dan moeten we bed en al verhuizen naar onze oude slaapkamer want dan wordt onze nieuwe slaapkamer een klein zwembadje. Maar och alles went!

Heel veel groetjes van Rik en Dinie

Ps: Marlene zou jij mij je mailadres willen sturen dinie.nijssen#ED#gmail.com Ik vind het wel leuk om je te mailen.