Maandagochtend cabaret
Door: Dinie en Rik
Blijf op de hoogte en volg Rik en Dinie
06 December 2007 | Ghana, Tamale
Officieel ben ik (Rik) uitgenodigd als “Management Support Officer” maar toen de directeur er achter kwam dat “Support” geen financieel support betekent, bleek men geen managent support nodig te hebben. Als reden werd aangevoerd dat er elke maandagochtend een verplichte plenaire vergadering is. Daar worden alle problemen van het kantoor besproken. Dus het management werkt prima.
Er staan meer dan 60 mensen op de loonlijst van ons kantoor. Zoveel mensen passen zelfs in stapeltjes niet in het vergaderzaaltje. Maar gelukkig komt gemiddeld slechts de helft opdagen. Jammer genoeg kunnen we daar niet onopgemerkt een foto van maken. Je zou ze moeten zien, zittend op de stoelen waarvan de rugleuning of zelfs het zitvlak van ontbreekt. Andere zitten op de leuning bij een collega. Als de chief of een andere big man te laat binnenkomt ontstaat er spontaan een stoelendans terwijl de vergadering gewoon door gaat.
- De vergadering start elke keer met een gebed, een tekst uit de Koran of de Bijbel en een preek. Daarna herhaald de voorzitter de preek nog eens kort.
- Vervolgens moet een van de afdelingshoofden vertellen wat ze zoal doen. Op zich is dat hartstikke goed en vooruitstrevend. Vandaag was het afdelingshoofd van vastgoedbeheer aan de buurt. Meer dan 500 scholen hebben samen nog al wat gebouwen dus we zijn nieuwsgierig. Tegen onze verwachting in ging zijn lezing over “hoge bloeddruk”. Ook belangrijk, toegegeven. Dus vertelde hij ons dat we meer moeten bewegen, stress moeten voorkomen, wat we niet mochten eten, dat we de lunch beter kunnen overslaan en ’s avonds voor 19:00 gegeten moeten hebben. De lijst van dingen die we niet mogen eten was zo lang dat hij beter kon vertellen wat we wel mogen eten. Na elk detail drie keer herhaald te hebben, gaf hij eindelijk een “korte” samenvatting waarin hij de details slechts twee keer herhaalde. Het is tenslotte belangrijk. Mensen worden langzaam melig. Na zijn betoog is de discussie geopend. Iemand verteld dat de het inderdaad slecht is om laat te eten maar dat je als moslim beter na het avondgebed kunt eten dan ervoor. Tijdens het gebed moet je je namelijk een aantal keer diep voorover buigen en de maaltijd zou dan je achterbuur onaangename kunnen verassen. Iemand anders vertelde een verhaal over een medewerker van de belastingdienst die door hoge bloeddruk onwel werd op zijn werk (tijdens het lezen van de krant). Hem hebben ze meteen naar de hoofdstad gevlogen. Dus wordt geconcludeerd dat je in een dergelijke situatie als werknemer bij Ghana Education Service (GES) een groot probleem hebt. Stel je voor een vliegticket, terwijl er geen geld is voor papier. Verder wordt er geopperd dat er meer gevallen van hoge bloeddruk tussen de werknemers van GES zijn dan in andere branches. Het salaris zou op dit verhoogd risico moeten worden aangepast.
Ondertussen is niemand meer geïnteresseerd in gebouwen. Dus het afdelingshoofd is in zijn opzet geslaagd.
- Normaal gesproken is er dan ruimte voor actuele zaken en problemen iedereen mag wat inbrengen. Geen problemen deze keer.
- De vergadering wordt afgesloten met de wijze woorden van de voorzitter: “Een nuttig verhaal over hoge bloeddruk, dank u. Persoonlijk echter zal ik, tegen uw advies in, toch elke dag iets eten.”
Maar goed Dinie en ik genieten elke maandagochtend van deze cabaretvoorstelling, waarin veel gelachen wordt. Ghanezen nemen zich zelf over het algemeen gelukkig niet zo serieus en hebben een goed gevoel voor humor. Ook gezond.
Iets heel anders.
Er is helaas bij ons ingebroken. We denken dat een paar gasten ons een paar dagen of zoiets in de gaten hebben gehouden en toen hun slag hebben geslagen. Ze zijn met grof geweld binnengekomen en hebben nogal wat waardevolle dingen meegenomen. Maar goed het hele circus eromheen is ook wel weer de moeite van het beschrijven waard.
Allereerst moet je natuurlijk naar de politie. Rik samen met een Ghanese collega naar het centraal politiekantoor. Daar kreeg hij te horen dat als het om een “blanke” zaak ging dat hij naar het hoofdkantoor moest. Even later zaten er drie rechercheurs bij Rik in de auto op weg naar ons huis. We hadden het meeste laten liggen zodat ze de zooi konden zien (onderbroeken en bh’s hebben we weer in de la gelegd). Rik met de drie hoge heren door het huis gelopen. Er moesten volgens de heren toch echt foto’s worden gemaakt. Na een uurtje kwamen er weer drie collega’s met een kleine digitale camera om foto’s te maken. Vingerafdrukken waren niet nodig (dat doen ze alleen wanneer er een verdachte is). Goed na anderhalf uur waren de heren weg, maar we hebben die dag zo ontzettend veel bezoek gehad dat hou je niet voor mogelijk. Het is als een lopend vuurtje het kantoor rondgegaan. Binnen een mum van tijd was de directeur er en later nog zeker 10 andere collega’s. Wel hartverwarmend. Twee dagen later hadden we naast de nachtwaker ook een dag watchman. Soms kunnen dingen hier best snel worden geregeld. Vrienden zijn spontaan opzoek gegaan of ze ergens onze spullen te koop vonden. Helaas hebben we “nog” niets van de buit teruggezien. Wel hebben we de telefoonnummers van de drie heren agenten gevraagd voor het geval dit ooit nodig zou kunnen zijn.
Nou dat is nodig gebleken, maar wel voor iets heel anders.
Sinds kort heeft Tamale een soort stadswachten (jongens met gele shirts en een gummiknuppel) die met name het verkeer regelen. Rik had een kleine verkeersovertreding met zijn motor gemaakt en was gestopt door een van die gasten. Volgens die jongen zou hij naar het hoofdkantoor moeten samen met de stadswacht. De overtreding die Rik had gemaakt maakt iedereen in Tamale, maar wij zijn blank en dus rijk. Dus Rik moest mee naar het kantoor en hij mocht niet meer rijden op zijn motor maar lopen met dat ding. Rik had daar natuurlijk geen zin in. En waar het die jongens om te doen is is “chop money”. Helaas had Rik slechts 1,10 GHc (0,85 euro) bij zich waar de heren niet tevreden mee waren.
Maar we hebben inmiddels vrienden bij de politie (onze drie rechercheurs). Rik heeft een van hen opgebeld en de telefoon overhandigd aan de stadswacht. Die jongen begon behoorlijk te stotteren en te doen. Maar uiteindelijk wilde hij toch dat Rik mee zou komen naar het politiebureau. Rik heeft hem de motor laten duwen en na 10 meter heeft hij ingezien dat het geen zin had. Hij zou geen geld loskrijgen bij Rik. Hij vond Rik maar eigenwijs en heeft hem uiteindelijk laten gaan.
Vervolgens heeft Rik de drie mannen van de recherche een smsje gestuurd, dat alles ok was en heeft ze bedankt. Hij is ook even naar het hoofdkantoor gereden om het rapport van de inbraak op te halen. Wat bleek nou achteraf. De drie piefen van het hoofdkantoor zaten al in de auto om Rik te komen “redden” toen ze het smsje kregen. Rik heeft hen het hele verhaal verteld en ze hebben met z’n allen in een deuk gelegen van het lachen.
Jullie snappen wel dat we deze mannen van de politie als onze vrienden houden. Als we ooit aangehouden worden dan eerst even bellen en ……alles komt weer goed.
Oh ja, het wordt “koud” in Ghana want de Harmatan is begonnen. Mensen komen in dikke jassen naar school, wij zweten nog altijd als een jonge kaas in een sauna.
Ps. Arnold bedankt voor het uitlenen van je camera.
Er staan meer dan 60 mensen op de loonlijst van ons kantoor. Zoveel mensen passen zelfs in stapeltjes niet in het vergaderzaaltje. Maar gelukkig komt gemiddeld slechts de helft opdagen. Jammer genoeg kunnen we daar niet onopgemerkt een foto van maken. Je zou ze moeten zien, zittend op de stoelen waarvan de rugleuning of zelfs het zitvlak van ontbreekt. Andere zitten op de leuning bij een collega. Als de chief of een andere big man te laat binnenkomt ontstaat er spontaan een stoelendans terwijl de vergadering gewoon door gaat.
- De vergadering start elke keer met een gebed, een tekst uit de Koran of de Bijbel en een preek. Daarna herhaald de voorzitter de preek nog eens kort.
- Vervolgens moet een van de afdelingshoofden vertellen wat ze zoal doen. Op zich is dat hartstikke goed en vooruitstrevend. Vandaag was het afdelingshoofd van vastgoedbeheer aan de buurt. Meer dan 500 scholen hebben samen nog al wat gebouwen dus we zijn nieuwsgierig. Tegen onze verwachting in ging zijn lezing over “hoge bloeddruk”. Ook belangrijk, toegegeven. Dus vertelde hij ons dat we meer moeten bewegen, stress moeten voorkomen, wat we niet mochten eten, dat we de lunch beter kunnen overslaan en ’s avonds voor 19:00 gegeten moeten hebben. De lijst van dingen die we niet mogen eten was zo lang dat hij beter kon vertellen wat we wel mogen eten. Na elk detail drie keer herhaald te hebben, gaf hij eindelijk een “korte” samenvatting waarin hij de details slechts twee keer herhaalde. Het is tenslotte belangrijk. Mensen worden langzaam melig. Na zijn betoog is de discussie geopend. Iemand verteld dat de het inderdaad slecht is om laat te eten maar dat je als moslim beter na het avondgebed kunt eten dan ervoor. Tijdens het gebed moet je je namelijk een aantal keer diep voorover buigen en de maaltijd zou dan je achterbuur onaangename kunnen verassen. Iemand anders vertelde een verhaal over een medewerker van de belastingdienst die door hoge bloeddruk onwel werd op zijn werk (tijdens het lezen van de krant). Hem hebben ze meteen naar de hoofdstad gevlogen. Dus wordt geconcludeerd dat je in een dergelijke situatie als werknemer bij Ghana Education Service (GES) een groot probleem hebt. Stel je voor een vliegticket, terwijl er geen geld is voor papier. Verder wordt er geopperd dat er meer gevallen van hoge bloeddruk tussen de werknemers van GES zijn dan in andere branches. Het salaris zou op dit verhoogd risico moeten worden aangepast.
Ondertussen is niemand meer geïnteresseerd in gebouwen. Dus het afdelingshoofd is in zijn opzet geslaagd.
- Normaal gesproken is er dan ruimte voor actuele zaken en problemen iedereen mag wat inbrengen. Geen problemen deze keer.
- De vergadering wordt afgesloten met de wijze woorden van de voorzitter: “Een nuttig verhaal over hoge bloeddruk, dank u. Persoonlijk echter zal ik, tegen uw advies in, toch elke dag iets eten.”
Maar goed Dinie en ik genieten elke maandagochtend van deze cabaretvoorstelling, waarin veel gelachen wordt. Ghanezen nemen zich zelf over het algemeen gelukkig niet zo serieus en hebben een goed gevoel voor humor. Ook gezond.
Iets heel anders.
Er is helaas bij ons ingebroken. We denken dat een paar gasten ons een paar dagen of zoiets in de gaten hebben gehouden en toen hun slag hebben geslagen. Ze zijn met grof geweld binnengekomen en hebben nogal wat waardevolle dingen meegenomen. Maar goed het hele circus eromheen is ook wel weer de moeite van het beschrijven waard.
Allereerst moet je natuurlijk naar de politie. Rik samen met een Ghanese collega naar het centraal politiekantoor. Daar kreeg hij te horen dat als het om een “blanke” zaak ging dat hij naar het hoofdkantoor moest. Even later zaten er drie rechercheurs bij Rik in de auto op weg naar ons huis. We hadden het meeste laten liggen zodat ze de zooi konden zien (onderbroeken en bh’s hebben we weer in de la gelegd). Rik met de drie hoge heren door het huis gelopen. Er moesten volgens de heren toch echt foto’s worden gemaakt. Na een uurtje kwamen er weer drie collega’s met een kleine digitale camera om foto’s te maken. Vingerafdrukken waren niet nodig (dat doen ze alleen wanneer er een verdachte is). Goed na anderhalf uur waren de heren weg, maar we hebben die dag zo ontzettend veel bezoek gehad dat hou je niet voor mogelijk. Het is als een lopend vuurtje het kantoor rondgegaan. Binnen een mum van tijd was de directeur er en later nog zeker 10 andere collega’s. Wel hartverwarmend. Twee dagen later hadden we naast de nachtwaker ook een dag watchman. Soms kunnen dingen hier best snel worden geregeld. Vrienden zijn spontaan opzoek gegaan of ze ergens onze spullen te koop vonden. Helaas hebben we “nog” niets van de buit teruggezien. Wel hebben we de telefoonnummers van de drie heren agenten gevraagd voor het geval dit ooit nodig zou kunnen zijn.
Nou dat is nodig gebleken, maar wel voor iets heel anders.
Sinds kort heeft Tamale een soort stadswachten (jongens met gele shirts en een gummiknuppel) die met name het verkeer regelen. Rik had een kleine verkeersovertreding met zijn motor gemaakt en was gestopt door een van die gasten. Volgens die jongen zou hij naar het hoofdkantoor moeten samen met de stadswacht. De overtreding die Rik had gemaakt maakt iedereen in Tamale, maar wij zijn blank en dus rijk. Dus Rik moest mee naar het kantoor en hij mocht niet meer rijden op zijn motor maar lopen met dat ding. Rik had daar natuurlijk geen zin in. En waar het die jongens om te doen is is “chop money”. Helaas had Rik slechts 1,10 GHc (0,85 euro) bij zich waar de heren niet tevreden mee waren.
Maar we hebben inmiddels vrienden bij de politie (onze drie rechercheurs). Rik heeft een van hen opgebeld en de telefoon overhandigd aan de stadswacht. Die jongen begon behoorlijk te stotteren en te doen. Maar uiteindelijk wilde hij toch dat Rik mee zou komen naar het politiebureau. Rik heeft hem de motor laten duwen en na 10 meter heeft hij ingezien dat het geen zin had. Hij zou geen geld loskrijgen bij Rik. Hij vond Rik maar eigenwijs en heeft hem uiteindelijk laten gaan.
Vervolgens heeft Rik de drie mannen van de recherche een smsje gestuurd, dat alles ok was en heeft ze bedankt. Hij is ook even naar het hoofdkantoor gereden om het rapport van de inbraak op te halen. Wat bleek nou achteraf. De drie piefen van het hoofdkantoor zaten al in de auto om Rik te komen “redden” toen ze het smsje kregen. Rik heeft hen het hele verhaal verteld en ze hebben met z’n allen in een deuk gelegen van het lachen.
Jullie snappen wel dat we deze mannen van de politie als onze vrienden houden. Als we ooit aangehouden worden dan eerst even bellen en ……alles komt weer goed.
Oh ja, het wordt “koud” in Ghana want de Harmatan is begonnen. Mensen komen in dikke jassen naar school, wij zweten nog altijd als een jonge kaas in een sauna.
Ps. Arnold bedankt voor het uitlenen van je camera.
-
06 December 2007 - 15:19
Marij:
he hallo!!
ik heb jullie zo af en toe een smsje gestuurd maar ik denk dat ze niet aangekomen zijn.. helaas!
wat rot dat er bij jullie is ingebroken. maar wel altijd handig om de heren politie als vriend te hebben...
hier gaat alles goed, liza is een plaatje en we komen 8 januari weer naar ghana, tot dan en succes met alles!
-
07 December 2007 - 09:23
Arnold:
Hou "ze" te vriend, ik moest van de week weer betalen... "gelaserd"
Vlak voor de kerst worden er volop snelheidscontroles gedaan, Voor de kerstinkopen van "oom agent" -
10 December 2007 - 15:59
Steven Veberkt:
Leuke stoelen dus heb jij er ook op gezeten. Waren de vogels mooi??? Heb jij ook al vershierd voor kerst??? Heb je een roofvogel gezien? zekker wel mooien vogels.
prettig kerstfeest beste vriend
groeten van:Steven,Sharon,Nathalie,
Bert,Mopsie,Boxer,Gotja,Gerhet,Zowie,
Devell,meneer theeo onse nieuwe leugowaan
fijn kerstfeest -
10 December 2007 - 16:05
Steven:
en mij mammas tante is gestorven. ik mog bij de krimatie geweest slecht nieuws he.
en we hebben sinterklaas in het cafee gefeert dat was wel leuk maar nu gaat het wat slecht met mamma mamma heeft nog
veel verdriet
dit vas het weer beste vriend -
15 December 2007 - 19:44
Anne:
Hee lieve Dien en Rik!!!!
Wat een verhaal zeg! Wel vervelend zeg dat ze hebben ingebroken en dan nog het verhaal van de motor en Rik..
Jullie maken wat mee! OOk al is het van de inbraak niet leuk... er zit weer een verhaal aan vast! En die verhalen erom heen die maken het tot een groot avontuur! WOW!! Geweldig!!!
Geniet en hoop dat het iets minder zweten zal worden!
Mail heel snel uitgebreid vanuit het mooie Lent aan de Waal....
-
20 December 2007 - 13:10
Caroline:
Lieve dinie en rik,
Ik heb jullie gevonden! Wat ontzettend leuk om zo iets van jullie te lezen!Is Nellie al op bezoek? Geniet van het samenzijn!
Dinie, wil je me even een email sturen want ik heb een klein sponsorideetje en wil dat graag voorleggen, groetjes caroline (c.hoogstraten2@upcmail.nl)
-
07 Januari 2008 - 18:07
Gerda:
Hallo Dinie en Rik
vanuit het lochemse een goed nieuwjaar
jullie eerste jaar zit er zo al weer op.
Wat een geweldige ervaringen en eenuitdaging om eens naar Ghana te komen ...
kus gerda -
10 Juli 2008 - 16:48
Wieteke:
Zo is het maar net, de politie is je beste vriend ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
