Er even tussenuit

We waren eraan toe. Een welverdiende vakantie die we al lang op ons verlanglijstje hadden staan, namelijk Namibië en Botswana. Samen met Ria en Marjon, goede vrienden van ons die we hebben leren kennen in Ghana, zijn we op pad gegaan met de auto. We hebben een kleine 6000 km gereden.

Na Ria en Marjon van het vliegveld gehaald te hebben zijn we meteen de stad Lusaka uitgereden naar Monze naar een leuke camping. Jawel camping. Rik en ik hebben na overleg met Ria en Marjon besloten om te gaan kamperen. Dit bleek een gouden zet. Ok soms een beetje koud, maar over het algemeen heel gezellig. Ik had potten, pannen, tafels en stoelen in de achterbak gegooid en Ria en Marjon hadden een tentje voor ons meegebracht, dus we hoefden niets te ontberen.

Namibië is een prachtig land, maar helaas je komt er zo weinig mensen tegen en daar gingen we toch ook een beetje voor. Namibië is 20 keer groter dan Nederland en er leven maar 2,4 miljoen mensen. De natuur daartegenover was soms overweldigend. We hebben gewandeld op het Waterberg Plateau en met een 4x4 door de duinen bij Walvisbaai gereden. Allemachtig mooi. Helaas was de kust van Namibië koud. Daar is het eigenlijk altijd koud blijkt, wisten wij veel. Dus na drie dagen weer verder, maar niet nadat we 10 duizenden zeerobben hadden gezien en twee enorme Himba beelden hadden gekocht.

Na drie dagen kou maar weer snel de warmte in. We zijn doorgereden naar het plaatsje Solitair, welbekend van het boek van Tom van de Lee, Solitair. Daar was natuurlijk wel het een en ander veranderd maar toch mooi om in het midden van het niets een benzinestation, bakker en restaurant te hebben en gelukkig een luxe camping bij de enige boer uit dat gebied.

We konden Sossusvlei niet overslaan met de roodachtige zandduinen. Wat een overweldigend gevoel krijg je daar. We zaten op een camping in het park en mochten na zonsondergang terugkeren. Dit was de moeite waard omdat juist als de zon ondergaat je de schaduwen prachtig op de zandduinen kunt zien. De volgende dag vol goede moed op pad om de zonsopgang te zien, maar helaas het was te mistig. Gelukkig waren we de avond van tevoren getrakteerd op een mooi spektakel.

De Sossusvlei achter ons latend zijn we op zoek gegaan naar een leuke camping in de buurt en die hebben we ook gevonden in Tsaubach, River Camp. Een absolute aanrader. We kregen een plek aangewezen op 6 km van de receptie in de bergen en we hadden een eigen fort ter beschikking om uit de wind te kunnen zitten. Twee dagen niemand gezien, behalve de bewaker van de camping. Lekker even risken en verder helemaal niets.

Na deze twee dagen rust, terug richting Zambia. Dat hebben we gedaan via de highway in Botswana, maar eerst nog een iets grotere tent gekocht in Windhoek. Rik en ik hebben namelijk echt de smaak te pakken. In Botswana zijn we de Okavanga Delta ingegaan op een klein bootje varend tussen het riet. Eigenlijk heel saai, maar door zijn saaiheid ook weer bijzonder. De motorboot trip naar het dorpje toe was veel mooier, veel vogels, krokodillen en olifanten mogen zien.

Terug in Zambia zijn we weer terecht gekomen op de camping waar we waren begonnen en dat maakt het verhaal mooi rond.

We hebben heerlijk genoten samen met Ria en Marjon. Zij vonden het overigens ook wel weer heel fijn om het “echte” Afrika bij ons in Chipata nog voor een weekje mee te mogen maken. Dat houdt in veel mensen, drukte, niet erg georganiseerd, straatverkopers, chitenges kopen en gewoon rondhangen en heet.

Zeker voor herhaling vatbaar.

Rik en Dinie