Aangekomen in Chipata

We wonen nu ruim twee weken in Chipata en we kunnen volmondig toegeven dat het een goede keuze is geweest om ons hier te vestigen. Het huis, annex kantoor, is groot en ruim.

Er moet natuurlijk nog een heleboel gebeuren voordat het echt ingericht is, maar de kantoren zijn al volop in gebruik. Rik en ik bezetten een kamer en Pious en Erick de andere.

Buiten wordt het hondenhok gemetseld en getimmerd. Er moet een wachthuisje gebouwd worden en een latrine (gat in de grond met een betonnen plaat eroverheen met een gat erin). De groentetuin is in aanleg en de ideeën voor de inrichting van de tuin veranderen ongeveer per dag. De tuin is ook zo groot. Maar we hebben ook nog genoeg tijd om hiermee aan de slag te gaan (Ruud help?).

Het is een gezellig gebeuren hier. Rik en ik staan zo rond 6:30 op. De nachtwaker is dan al weg. Rond 8:00 uur komen de werkers een voor een binnendruppelen. Allemaal een beetje buiten adem want om bij ons huis te komen moet je een klein heuveltje bedwingen. De jongens voor het buitengebeuren gaan aan de slag. Theresa gaat haar dingen doen, zoals poetsen, wassen, lunch maken voor de medewerkers enz. Pious, Erick, Rik en ik richten ons op Jacana. We starten namelijk onze eerste training al op 3/4/5 augustus. Dit wil dus zeggen dat we al 24 mensen benaderd hebben voor de business training. Pious en Erick hebben de meeste ondernemers gevonden. Zelf ben ik ook een dag mee geweest omdat het aantal vrouwen een beetje achter bleef. Maar nu zitten we op fifty-fifty.

We hebben ons signboard buiten de poort gezet en geregeld horen we een roffel op onze poort, dan staat er weer iemand die graag uitleg wil hebben over wat we doen. Wat is toch Jacana Business Empowerment?

Maar voordat we echt op pad konden gaan zijn we eerst langs alle officiële instanties gegaan om onze komst aan te kondigen. Dat is de Permanent Secretary (hoofd van oostelijke provincie waar Chipata onder valt), District Council (hoofd van district Chipata) en Town Clerk (hoofd van de stad). Van allen hebben we hun zegen gekregen om op te starten. Ze zijn erg blij dat we er zijn en ze geven aan ons volledig te willen steunen.

We zijn ook bij de Paramount Chief op bezoek geweest. Dit is de opper chief over alle andere chiefs die er in de oostelijke provincie zijn. We zijn echt op audiëntie geweest. We hebben een cadeau meegenomen, zoals de traditie vereist. Een grote zak Milie meal en een vijfliter fles kookolie en dat alles netjes in een doos verpakt met een leuk papiertje eromheen. Waarom dat papiertje eromheen? Dit moet om de Chief niet in verwarring te brengen. Als je bv een doos gebruikt van een grote tv dan zal de Chief erg teleurgesteld zijn dat er maar wat eten inzit. Dus om geen verkeerde start te maken hebben we het geheel maar netjes ingepakt.

We zijn samen met Pious en Erick om 8 uur in de morgen naar zijn Palace gereden. Dit was overigens een gewoon huis. Wat wel opviel was dat er ongeveer 10 behoorlijke grote auto’s voor de deur stonden, die uit navraag allemaal van hem waren. Nu blijkt deze Chief geen doorsnee Chief te zijn. Hij heeft uitzonderlijk veel macht. Als bijvoorbeeld het hoofd van de politie in een stadje binnen zijn gebied hem niet aanstaat dan belt hij eigenhandig naar de minister die erover gaat en laat de man net zo vrolijk weer verwijderen. En de ministers luisteren naar hem.
Als hij op audiëntie gaat bij de President samen met andere Chiefs of naar een vergadering in het Parlement dan kleed hij zich traditioneel. Dat wil zeggen met vellen van luipaarden, leeuwen enzo. Alle andere chiefs zijn strak in het pak gekleed.

Toen wij aankwamen dachten we een voornaam uitziend persoon aan te treffen, zoals bijvoorbeeld Willem Allexander. Maar wat we aantroffen was een oude man in een gemakkelijk zittende joggingbroek in een gewoon huisje met “natuurlijk” de tv op de achtergrond aan. Op de grond zaten 4 Headmen uit de omliggende dorpen. Wij wilden ook op de grond gaan zitten, maar dat mocht niet. We hebben ons verhaal gedaan en gezegd waarom we in Chipata waren. Hij was zeer verheugd en wilde ons al meteen een van zijn huizen in Chipata geven om te gebruiken als woonhuis en kantoor. Gelukkig was dat niet nodig. We willen toch graag onafhankelijk blijven van wat voor organisaties ook. Maar uiteraard een heel mooi gebaar en een teken dat hij ons project ziet zitten. Hij wil ons graag bijstaan in de toekomst, mochten we problemen tegenkomen. Altijd handig als er dingen met autoriteiten of immigratie niet lekker lopen. Het was een enerverende ervaring. Rik heeft de man goed opgenomen, want we denken dat als hij een keer aan de poort komt we hem misschien wel voor een zwerver aan zouden zien en dat wil je natuurlijk niet.

Dit weekend gaan we de hond ophalen en dan begint er weer een heel ander hoofdstuk. Hebben we geen kinderen op te voeden dan is het wel een hond. Ben benieuwd hoe ons dat afgaat. Maar we zijn goed voorbereid met een hoop puppy training materiaal. Met dank aan Ria en Marjon.

Groetjes Rik en Dinie