Veldwerk
Door: Dinie
Blijf op de hoogte en volg Rik en Dinie
16 April 2011 | Tanzania, Njombe
SHIPO heeft middels een donor de gelegenheid gekregen om leermiddelen en speelgoed te maken voor jonge kinderen. SHIPO maakt samen met mensen uit een aantal dorpen puzzels, spelletjes, blokken enz. We doen dit samen met mensen uit dorpen zodat die een extra inkomen kunnen krijgen en op die manier draagt SHIPO bij aan het verhogen van de levenstandaard.
Dus in Havanga heb ik drie dagen mogen zien hoe de materialen werden geïntroduceerd aan twee leerkrachten, hoofd van de school en de ward education officer. Omdat leermiddelen hier helemaal niet gewoon zijn, hebben we een training in elkaar gezet waarbij we psychologie van het jonge kind behandelen, klassenmanagment en hoe leermiddelen te gebruiken binnen je bestaande lesprogramma. Dit hield dus in dat de hoofdmeester samen met zijn leerkrachten memory heeft gespeeld, puzzels heeft gelegd, torens van blokken heeft gebouwd enz. Erg leuk om te zien wat voor plezier de volwassenen daar aan hadden.
De laatste dag hebben we het materiaal ook op de kleuterschool kinderen uitgeprobeerd. Erg interessant voor mij om te zien. Kinderen zitten met grote ogen te kijken naar het materiaal en weten absoluut niet wat er mee te doen. Iedere deelnemer aan de training had een groepje kinderen en kon dus de kinderen begeleiden. Na wat uitleg en stimulans zag je de kinderen loskomen en langzaam uit hun schulp kruipen.
Een mooi voorval is dat de coördinator ontdekte dat een kind erg passief was en niets deed, totdat hij in Kibena (lokale taal) begon te praten. Het kind klaarde op en begon actief mee te doen. En zo waren er veel voorvallen waar we meteen van konden leren.
De coördinator heeft nog even aan de kleintjes gevraagd toen ze naar huis gingen hoe ze het vonden. Geweldig en ze zullen morgen weer komen want dan wordt er gespeeld!
Het waren voor mij drie waardevolle dagen, omdat ik nu weet dat de materialen echt te gebruiken zijn en dat er zeker een training moet zijn voordat we de materialen aan scholen afleveren. Voor leerkrachten is het net zo nieuw als voor kinderen.
We gebruiken de materialen ook nog voor een ander project. Steun voor wezen en kwetsbare kinderen. We willen in een aantal dorpen met veel kwetsbare kinderen jeugdgroepen gaan oprichten waar kinderen onbezorgd kunnen spelen gedurende een paar uur in de week. Het worden groepen in de leeftijd van 5-8 /9-11 / 12-17. Daarnaast gaan we ook nog de gezinnen die wezen opvangen ondersteunen middels praatgroepen. Onderwerpen als rechten van het kind, hoe om te gaan met bedplassers, ongehoorzame kinderen, hoe luister je naar kinderen, aandacht voor rouwende kinderen. In het dorp waar we gestart zijn, zijn meer dan 150 weeskinderen die opgevangen worden door grootmoeders, tantes, ooms of door oudere kinderen uit het gezin. In deze gezinnen gebeurt natuurlijk heel veel als er in een keer een kind uit een ander gezin bijkomt of als de ouders wegvallen. Nu gaan veel foster parents naar de ouderen van het dorp om hun problemen mee te delen. In de toekomst hopen we dat ze dit in de praatgroepen gaan doen en met elkaar.
Het is erg boeiend voor mij op het moment om te zien wat we in een korte tijd gerealiseerd hebben en wat we nog meer kunnen realiseren in de toekomst. Het zou natuurlijk fantastisch zijn als jonge kinderen kunnen leren en spelen met materialen en niet alleen maar hoeven te luisteren naar de volwassenen. Maar stapje voor stapje, hier zeggen ze pole pole.
Groet Dinie
-
16 April 2011 - 14:21
Theo:
Mooi verhaal Dinie ,
Het zal niet mee vallen met de jeugd van 12 - 17 lijkt mij , dat is hier al een moeilijke leeftijd , om iets mee te doen ..
Fijn dat die 3 dagen nuttig waren , het past precies in jou straatje daar , je verricht daar belangrijk werk .
Zou Rik ook goed kunnen , zo van alles maken , maar die moest op het huis passen !!
Gr ... Theo ..
-
16 April 2011 - 15:29
Andre En Riet:
Hoi Dinie,
Geweldig om dit te lezen. Je oude stiel komt weer boven en ik merk in je verhaal dat dit je goed doet!
Veel succes met je werk daar. Liefs en groeten van ons. -
16 April 2011 - 16:03
Netty Hogenbosch:
Wat een mooi verhaal weer Dini en heeeeel zinvol, dit vergeet je nooit meer, de verwondering van de kinderen en de onderwijzers hopelijk blijven ze het gebruiken, en de kinderen vragen er ook naar, wie weet!
Wat goed dat je zelf hebt gereden, ik zou het nooit hebben gedurfd.
Veel sukses weer.Groetjes voor jouw en Rik.
Netty en Lex Hogenbosch. -
17 April 2011 - 12:53
Elke:
Dat woord memorie spel is ook nog wel wat voor jullie, Rik en Dinie. Kunnen jullie het kiswahili nog wat oefenen. Haha!
Echt ook mooi gemaakt, de crea-bea's daar.
Onvoorstelbaar eigenlijk dat je kinderen nog moet leren spelen met speelgoed. Kunnen wij hier in nederland toch echt niet voorstellen met uitpuilende kasten vol speelgoed!Good Job! -
17 April 2011 - 17:18
Ans:
Ha Dinie,
wat een mooie ervaringen. Zelf heb ik het in Zimbabwe meegemaakt; ging ik met het hoofd der school, ned speelgoed brengen naar een peuterspeelzaal, dat geen speelgoed bezat. het enige was de muur, waar ze met krijt op konden schrijven. Ook daar het materiaal, in bijzijn van de begeleidsters uitgestald gespeeld, en uitgelegd. En wat denk je: ze vonden onze oude vierdehands puzzels zo fantastisch, dat het hoofd van de school gewichtig op de achterkant van ieder stukje de naam van de school schreef. En op ieder houtje, dingetje van ander speelgoed.
de jongeren van 15 tot 25 waren ook dol op memory, mikado, etc. Dolle pret! En de kleintjes waren gek op de poppekastpoppen voorheen van AH.
Het is zo nieuw; het geeft zoveel vreugde en het is educatief, en ook ondersteunend in de lessen sociale vaardigheden.
Weet dat er ook een afrikaans memory is rondom aids in de family.( ( in het engels, met alleen maar zwarte bevolking erop ) Dit memory spel geeft aanleiding bij jongeren of volwassenen om te praten over hiv en aids. Ook dit spel sloeg erg aan. Je moet het wel goed begeleiden, want het kan nogal wat emoties oproepen.
Nou, succes!!
-
19 April 2011 - 08:30
Wiesje:
Zo ken ik mijn kleine zusje weer vol vuur voor haar beroep.
Oh wat krijg ik weer een beetje heimwee naar Ghana en Bousodo.
Wat zijn het toch knappe ,mooie mensen om te zien.
Veel lieve gr. voor jullie beiden. -
10 Juni 2011 - 13:37
Jane:
hallo Rik en Dinie,
Mijn Nederlandse stiefzoon en zijn vriend reizen nu door Tanzania. Hij vroeg of ik mensen ken waar ze kunnen verblijven in ruil voor werk.
Ik ken helaas geen mensen meer daar. Het is alweer 10 jr geleden (KFCU -koffie in Moshi).
Hebben jullie misschien suggesties?
Groet, Jane
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley