Meteen met de bom in huis te vallen,
Door: Rik
Blijf op de hoogte en volg Rik en Dinie
26 Februari 2011 | Tanzania, Njombe
Afgelopen week is er in de hoofdstad (Dar es Salaam 12 uur rijden van ons vandaan) een militaire opslag plaats voor bommen de lucht in gevlogen. De opslagplaats lag in het verleden een aardig stuk buiten de stad maar de stad is snel gegroeid en er wonen inmiddels mensen vlak bij. Sommige bommen vlogen 10 km ver. Wellicht zijn er honderden mensen omgekomen maar de autoriteiten noemen veel lagere getallen.
Afgelopen zaterdag rond 1 uur ’s nachts huize Dinie en Rik.
BAM…
De slaapkamer was in een flits hel verlicht en in één klap vol met rook en stof. Het duurde even voordat de realiteit een beetje begon door te dringen:
- We zitten recht overeind in bed,
- Er was een knal van een nieuwe dimensie,
- Er piept een constante toon in onze oren,
- De lucht die we inademen is stoffig en ruikt naar brand
“Brand lucht” Ja, ho, wacht eens even maar dan moeten we uit bed. Hoe werkt het muskietennet ook al weer.
Trillend op onze benen stappen we uit bed. Het is pikkedonker, er is geen elektriciteit vanavond maar dat is niet abnormaal. Het lijkt alsof de vloer 10 jaar niet gepoetst is. Maar we zien geen vuur en de rook wordt niet erger. Waar is de zaklamp, hier is een kaars.
Wat zou er gebeurd kunnen zijn?
Een bom helemaal uit Dar in onze achtertuin. Dat klinkt het meest logische.
De dieren zijn onrustig de koe van de buurman loeit. De buurman is buiten, zullen we dan ook maar eens een kijkje nemen.
Buiten:
De tuinslang is op een paar plaatsen met een mes doorgesneden en op die plekken lopen een aantal vers gegraven goten door de tuin. Een van die goten loopt vanaf het kippenhok naar onze slaapkamer en eindigt bij een gat in de muur waar je doorheen kunt kijken. Ongeveer 1 meter van Dinie’s oor verwijderd.
De buurman legt uit dat hij de koe aan het slachten is terwijl die net zwanger is.
Het is ongelofelijk welke kracht één bliksem heeft. Zelfs op ons kantoor -enkele honderden meters van ons huis- zijn apparaten gesneuveld. En van die bliksems zien we in het regenseizoen elke dag wel een paar door de lucht schieten.
Niets meer aan te doen, we verplaatsen onze matras naar de woonkamer en proberen weer in slaap te vallen. Maar dat lukt niet erg, de oren blijven piepen, de benen trillen en alle zintuigen staan op defcom 4. Is dit een oorlogstrauma? Komen we daar ooit nog vanaf?
De volgende dag wordt de materiële schade efficiënt opgelost, nieuw stopcontact, hoofdschakel kast, aarde sondes. Het is alleen nog wachten op een nieuwe elektriciteitsmeter en op het herstel van onze psyche en oren.
We leven nog en dat scheelde minder dan een meter. Thanks to God.
Afgelopen zaterdag rond 1 uur ’s nachts huize Dinie en Rik.
BAM…
De slaapkamer was in een flits hel verlicht en in één klap vol met rook en stof. Het duurde even voordat de realiteit een beetje begon door te dringen:
- We zitten recht overeind in bed,
- Er was een knal van een nieuwe dimensie,
- Er piept een constante toon in onze oren,
- De lucht die we inademen is stoffig en ruikt naar brand
“Brand lucht” Ja, ho, wacht eens even maar dan moeten we uit bed. Hoe werkt het muskietennet ook al weer.
Trillend op onze benen stappen we uit bed. Het is pikkedonker, er is geen elektriciteit vanavond maar dat is niet abnormaal. Het lijkt alsof de vloer 10 jaar niet gepoetst is. Maar we zien geen vuur en de rook wordt niet erger. Waar is de zaklamp, hier is een kaars.
Wat zou er gebeurd kunnen zijn?
Een bom helemaal uit Dar in onze achtertuin. Dat klinkt het meest logische.
De dieren zijn onrustig de koe van de buurman loeit. De buurman is buiten, zullen we dan ook maar eens een kijkje nemen.
Buiten:
De tuinslang is op een paar plaatsen met een mes doorgesneden en op die plekken lopen een aantal vers gegraven goten door de tuin. Een van die goten loopt vanaf het kippenhok naar onze slaapkamer en eindigt bij een gat in de muur waar je doorheen kunt kijken. Ongeveer 1 meter van Dinie’s oor verwijderd.
De buurman legt uit dat hij de koe aan het slachten is terwijl die net zwanger is.
Het is ongelofelijk welke kracht één bliksem heeft. Zelfs op ons kantoor -enkele honderden meters van ons huis- zijn apparaten gesneuveld. En van die bliksems zien we in het regenseizoen elke dag wel een paar door de lucht schieten.
Niets meer aan te doen, we verplaatsen onze matras naar de woonkamer en proberen weer in slaap te vallen. Maar dat lukt niet erg, de oren blijven piepen, de benen trillen en alle zintuigen staan op defcom 4. Is dit een oorlogstrauma? Komen we daar ooit nog vanaf?
De volgende dag wordt de materiële schade efficiënt opgelost, nieuw stopcontact, hoofdschakel kast, aarde sondes. Het is alleen nog wachten op een nieuwe elektriciteitsmeter en op het herstel van onze psyche en oren.
We leven nog en dat scheelde minder dan een meter. Thanks to God.
-
26 Februari 2011 - 13:48
Theo:
Ik heb nog zo gezegd : Geen Bommetje !! HaHa ..
------------------------------
Ja , het kan soms raar lopen , tjonge jonge , wat hebben jullie deze keer het engeltje dichtbij op de schouder nodig gehad , pfooeeiii .....
Hoop dat de oren weer snel normaal gaan werken ..
Veel sterkte daarmee ...
--------------------
In Christchurch in N.Z. zijn ze nog steeds bezig met het opsporen van lijken na die aardbeving .
Koen heeft nog foto's van Christchurch van hun reis .
Blij dat ze er nu niet zaten ..
Gr .... Wiesje en Theo ....... -
26 Februari 2011 - 14:11
Jan:
bizar verhaal ik had al het een en ander van annie gehoord maar nu ik het relaas lees heb je wel vreselijk veel geluk gehad. moet weer een formulier van het abp invullen dat jullie nog samenwonen nog steeds hetzelfde adres neem ik aan mail het ff naar mij dan is het zeker goed riky ligt met een behoorlijke griep in bed doei sterkte riky en jan -
26 Februari 2011 - 14:48
Wieteke:
Da´s nog eens een ongemakkelijke manier om uit je slaap gewekt te worden. Fijn om te horen dat er met jullie niks gebeurd is.
Hier gaat alles goed en druk. ik ben nu aan het wachten op het positieve nieuws van mijn WW financier. Ze motte mijn ondernemingsplan goedkeuren. Als alles mee zit dan kan ik me op 7 maart inschrijven als grootaandeelhouder ;-) -
26 Februari 2011 - 16:23
Andre En Riet:
Wat heerlijk toch dat je met zo'n technisch onderlegde man samen bent...zo eentje die elke bliksem uiteindelijk weer in 'goede banen' weet te leiden ( grapje...)
Overigens, wel een angstige en aparte ervaring, zo'n blikseminslag ( geen grapje...) -
26 Februari 2011 - 19:15
Breda:
Bliksemafleider stond zeker niet aan...... Hoop dat ondertussen de oren en de benen weer een beetje tot rust gekomen zijn. -
26 Februari 2011 - 19:18
Elke:
Wow.... (meer woorden heb ik niet) -
01 Maart 2011 - 13:37
Michiel:
Ben ontzettend blij dat jullie ongedeerd zijn. Komt er een bliksemafleider in de buurt?
Begrijp ook niet goed wat het slachten van die koe ermee te maken heeft. -
02 Maart 2011 - 10:34
Monique Huppertz:
Hoi Rik en Dinie,
Heftig zeg...ik wilde jullie verrassen door jullie mede te delen dat er bij ons een broertje en zoontje bij is gekomen..( toch bij deze ) maar het voelt wel raar ..nu jullie zo iets nu hebben mee moeten maken..
Inderdaad..jullie hebben 'n engel dichtbij gehad.....ben 'n beetje onthutst ervan..maar inderdaad zoals ook Michiel schrijftL wel blij dat jullie ongedeerd zijn!
groetjes vanuit Kerkrade,
Frank, Monique, Jim en ....kersverse Guusje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
