Dinies werk
Door: Dinie
Blijf op de hoogte en volg Rik en Dinie
28 November 2009 | Tanzania, Njombe
Tja wat doe ik zoal de hele dag in Njombe, Tanzania? Ik kan je vertellen dat ik vijf dagen in de week werk. Maandag en dinsdag op het Teacher Resource Center (TRC) in Njombe en op de andere dagen van de week bij SHIPO.
Het TRC heeft me gevraagd of ik een voorstel kan schrijven om sponsers te werven om alle pre-primary school leerkrachten (zeg maar leerkrachten voor kinderen van 5 en 6 jaar oud) in het gebied te trainen. Er zijn zo’n 181 leerkrachten, waarvan 35 een opleiding hebben gehad, sommige van 2 weken, sommige van 3 maanden en 8 een heel jaar. De rest van de leerkrachten zijn meestal jong en onervaren. Zij komen vanuit het voortgezet onderwijs rechtstreeks naar de ‘kleuterklas’. Ze worden vanaf dag 1 met meer dan 60 kinderen geconfronteerd (hoogste aantal tot nu 120). Dus als ik geld los kan krijgen bij een of andere sponser dan zou dat heel wenselijk zijn. Ik wil ze een 7 weken durende training geven. Vier weken cursus, twee weken uitproberen in hun eigen klas onder supervisie van de trainers en een terugkomweek voor evaluatie en voorzetting. Ikzelf ga acht trainers trainen en wordt als het ware de projectleider. Ik kan de leerkrachten niet trainen want mijn Kiswahili is te beperkt. Nog zo’n probleem de leerkrachten worden verondersteld om Engels te geven, maar van de 10 spreken er misschien 3 een beetje Engels. Een collega van mij vertelde dat dat mijn volgende opdracht maar moest worden. We zullen zien. Eerst maar eens geld zien los te peuteren bij een organisatie. Ik ben geen fundraiser heb ik ze verteld, dus zij mogen de mogelijke sponsers uitzoeken en ik wil best wel met ze meegaan met mijn lelieblanke huid. Soms gaan de dagen als gesmeerd op het TRC maar andere dagen dan komt er gewoon niets van terecht. Gelukkig heb ik de Ghana ervaring, dus ik kan het nu beter plaatsen.
Een voorbeeld: op een maandag zou ik om 8 uur naar het hoofdkantoor komen om samen met mijn collega Juliana een paar scholen te bezoeken. De scholen liggen zo ver weg dat we met een auto moeten (het is regenseizoen, dus met een grote auto). Maar helaas het kantoor kan zich niet aan de belofte houden, want de auto’s zijn weg. Dan maar met een taxi naar een nabijgelegen school, het is dan inmiddels 10 uur. Ok een taxi in de stad nemen is goedkoper, dus eerst naar de stad lopen via de toeristische route (juliana vindt dat ik ook wat van de stad moet zien). Een taxi en we zijn uiteindelijk om 11 uur op de plaats van bestemming. Daar kijken we een uurtje rond en hebben een gesprek met de directeur en dan weer terug naar Njombe. Julianne nog steeds vastberaden mij de omgeving te laten zien, vindt dat we maar terug moeten lopen (help! heuvel op en af, met een felle zon boven ons hoofd). Ik wil niet flauw zijn, maar het is een flinke tocht en mijn collega is toch wel enkele kilo’s zwaarder dan dat ik ben, dus in een slakkengang naar Njombe. Prachtige wandeling, maar mijn collega krijgt honger en dus moeten we een vriendin van haar bezoeken. Na een cola en ugali weer op naar het kantoor. Het is al ruim 2 uur geweest. Als we op kantoor aankomen blijkt dat er geen sleutel is van ons kantoor. De andere collega is farmen in een dorp ver weg en heeft waarschijnlijk de sleutel mee. Dan maar naar huis. Het was een enerverende dag en het is 3 uur als ik weer thuis ben. Opbrengst van de dag: ik heb een schooltje bezocht.
Daartegenover staat dat ik op een andere dag van 10 uur tot 1 uur zeven scholen bezoek
(het kan wel). Maar goed: go with the flow.
Mijn tweede baan is bij SHIPO. Daar ben ik een soort van secretaresse en adviseur. Op het moment is er echter ook een andere adviseur gekomen, dus ik heb me teruggetrokken van het adviseren en ik doe alle mogelijke dingen. Zo probeer ik een collega te ondersteunen met het helpen van kinderen voor het Liliana Fonds. SHIPO heeft alles bij elkaar al 210 kinderen op deze manier geholpen (van klompvoeten en hazenlip tot spasme). Erg dankbaar werk, maar het is allemaal vrijwillig ook voor de Afrikanen.
Dan maak ik de wekelijkse management meeting agenda en de notulen. Die vergaderingen duren al snel een uurtje of 2. Dan probeer ik samen met Alice de SHIPO website weer leven in te blazen. Analyses maken met een andere collega van vragenlijsten die afgenomen zijn in de dorpen. Kortom ik doe vanalles en nog wat. Ik hoef me hier absoluut niet te vervelen.
In mijn vrije tijd houd ik me met de tuin bezig. Samen met evelien probeer ik groentes te kweken, bloemen te zetten, kippen te houden en de hond tevreden te stellen. Erg leuk om dat naast het werk te doen. In het weekend gaat de hond achter in de pick-up en dan gaan we leuke plekjes zoeken en wandelen.
Volgende keer zullen we jullie berichten over onze vakantie. We knijpen er even tussenuit om Nell op te pikken in Dar es Salaam en dan willen we Zanzibar en een Ruaha park gaan bezoeken. Heerlijk iets van Tanzania zien.
Groetjes Rik en Dinie
Het TRC heeft me gevraagd of ik een voorstel kan schrijven om sponsers te werven om alle pre-primary school leerkrachten (zeg maar leerkrachten voor kinderen van 5 en 6 jaar oud) in het gebied te trainen. Er zijn zo’n 181 leerkrachten, waarvan 35 een opleiding hebben gehad, sommige van 2 weken, sommige van 3 maanden en 8 een heel jaar. De rest van de leerkrachten zijn meestal jong en onervaren. Zij komen vanuit het voortgezet onderwijs rechtstreeks naar de ‘kleuterklas’. Ze worden vanaf dag 1 met meer dan 60 kinderen geconfronteerd (hoogste aantal tot nu 120). Dus als ik geld los kan krijgen bij een of andere sponser dan zou dat heel wenselijk zijn. Ik wil ze een 7 weken durende training geven. Vier weken cursus, twee weken uitproberen in hun eigen klas onder supervisie van de trainers en een terugkomweek voor evaluatie en voorzetting. Ikzelf ga acht trainers trainen en wordt als het ware de projectleider. Ik kan de leerkrachten niet trainen want mijn Kiswahili is te beperkt. Nog zo’n probleem de leerkrachten worden verondersteld om Engels te geven, maar van de 10 spreken er misschien 3 een beetje Engels. Een collega van mij vertelde dat dat mijn volgende opdracht maar moest worden. We zullen zien. Eerst maar eens geld zien los te peuteren bij een organisatie. Ik ben geen fundraiser heb ik ze verteld, dus zij mogen de mogelijke sponsers uitzoeken en ik wil best wel met ze meegaan met mijn lelieblanke huid. Soms gaan de dagen als gesmeerd op het TRC maar andere dagen dan komt er gewoon niets van terecht. Gelukkig heb ik de Ghana ervaring, dus ik kan het nu beter plaatsen.
Een voorbeeld: op een maandag zou ik om 8 uur naar het hoofdkantoor komen om samen met mijn collega Juliana een paar scholen te bezoeken. De scholen liggen zo ver weg dat we met een auto moeten (het is regenseizoen, dus met een grote auto). Maar helaas het kantoor kan zich niet aan de belofte houden, want de auto’s zijn weg. Dan maar met een taxi naar een nabijgelegen school, het is dan inmiddels 10 uur. Ok een taxi in de stad nemen is goedkoper, dus eerst naar de stad lopen via de toeristische route (juliana vindt dat ik ook wat van de stad moet zien). Een taxi en we zijn uiteindelijk om 11 uur op de plaats van bestemming. Daar kijken we een uurtje rond en hebben een gesprek met de directeur en dan weer terug naar Njombe. Julianne nog steeds vastberaden mij de omgeving te laten zien, vindt dat we maar terug moeten lopen (help! heuvel op en af, met een felle zon boven ons hoofd). Ik wil niet flauw zijn, maar het is een flinke tocht en mijn collega is toch wel enkele kilo’s zwaarder dan dat ik ben, dus in een slakkengang naar Njombe. Prachtige wandeling, maar mijn collega krijgt honger en dus moeten we een vriendin van haar bezoeken. Na een cola en ugali weer op naar het kantoor. Het is al ruim 2 uur geweest. Als we op kantoor aankomen blijkt dat er geen sleutel is van ons kantoor. De andere collega is farmen in een dorp ver weg en heeft waarschijnlijk de sleutel mee. Dan maar naar huis. Het was een enerverende dag en het is 3 uur als ik weer thuis ben. Opbrengst van de dag: ik heb een schooltje bezocht.
Daartegenover staat dat ik op een andere dag van 10 uur tot 1 uur zeven scholen bezoek
(het kan wel). Maar goed: go with the flow.
Mijn tweede baan is bij SHIPO. Daar ben ik een soort van secretaresse en adviseur. Op het moment is er echter ook een andere adviseur gekomen, dus ik heb me teruggetrokken van het adviseren en ik doe alle mogelijke dingen. Zo probeer ik een collega te ondersteunen met het helpen van kinderen voor het Liliana Fonds. SHIPO heeft alles bij elkaar al 210 kinderen op deze manier geholpen (van klompvoeten en hazenlip tot spasme). Erg dankbaar werk, maar het is allemaal vrijwillig ook voor de Afrikanen.
Dan maak ik de wekelijkse management meeting agenda en de notulen. Die vergaderingen duren al snel een uurtje of 2. Dan probeer ik samen met Alice de SHIPO website weer leven in te blazen. Analyses maken met een andere collega van vragenlijsten die afgenomen zijn in de dorpen. Kortom ik doe vanalles en nog wat. Ik hoef me hier absoluut niet te vervelen.
In mijn vrije tijd houd ik me met de tuin bezig. Samen met evelien probeer ik groentes te kweken, bloemen te zetten, kippen te houden en de hond tevreden te stellen. Erg leuk om dat naast het werk te doen. In het weekend gaat de hond achter in de pick-up en dan gaan we leuke plekjes zoeken en wandelen.
Volgende keer zullen we jullie berichten over onze vakantie. We knijpen er even tussenuit om Nell op te pikken in Dar es Salaam en dan willen we Zanzibar en een Ruaha park gaan bezoeken. Heerlijk iets van Tanzania zien.
Groetjes Rik en Dinie
-
28 November 2009 - 09:15
Theo:
Hoi Samen ,
Ja Dinie , hard Werken !!
Aan de tuin te zien hebben jullie Piet Moors voorlopig nog niet nodig ..
Prachtig , dat "onkruid "
Niks aan doen !!
Mocht je in Zanzibar nog mooie muntjes tegenkomen , bewaar ze dan maar in " het Kistje voor Theo" , bij de rest van de muntjes , haha , alvast bedankt , en een hele fijne vakantie gewenst door ons 4 tjes ..
Groetjes aan onze Rik , en geniet er van ..
Doei Doei ...
Theo ........ -
28 November 2009 - 09:23
Annelies:
Hoi Dinie en Rik,
Ook dit verhaal weer gretig gelezen! Prachtig zoals jullie alles beschrijven.
Beetje jammer van die beesten-foto, Dinie...dit moedigt mij natuurlijk niet echt aan...
Groetjes en een fijne vakantie!
Annelies -
28 November 2009 - 12:27
Judith:
O wat lekker weertje daar, hier wordt het winter en ik ga maar even een zonnebankje nemen.....
he succes he,
groeten Judith -
28 November 2009 - 15:37
Ria En Pieter:
Hallo Dinie en Rik!
Leuk om jullie verhalen zo te lezen.
Hoe is het verder met jullie?
Nog een nieuwtje tussendoor, we worden trotse opa en oma.
Alles gaat goed.
Groetjes Pieter en Ria -
30 November 2009 - 08:15
Wieteke:
Die tuin van jullie ziet er beter uit dan die van ons. D´r zit ook meer leven in. Leuk om zo´n "beest" in je tuin tegen te komen. Ik kan me voorstellen dat je tuin soms je persoonlijke tuintherapie is om van je werkstress af te komen. :) Gelukkig heb je ook al een hoop "Africa-experience" dus dat "go with the flow" gaat dan, lijkt me, ook wat makkelijker.
En een vakantie op zijn tijd is dan ook ECHT wel nodig ;) -
01 December 2009 - 17:01
Nell:
Nou, Dinie, ziet er goed uit. Ik hoef dus niet om te komen van de honger bij jullie.
En de hond... maar goed dat jullie bij mij getraind hebben. Let maar op, jullie worden nog een ware honden mens.Geen katten meer, maar honden.
Heerlijk om jullie straks te zien en met jullie rond te reizen. Dinie, je bent ook al getraind in wandelen, begrijp ik dus....
Leuk zo afwisselend werk, lijkt me. Veel werk dus op de achtergrond. Wel erg belangrijk.
Ik ga het horen
Liefs Nell -
02 December 2009 - 15:05
Margriet:
hallo
Wat leuk om jullie verhalen vanuit een ander land te lezen. Ik ben weer terug in NL en op zoek naar een baan. Wat nog niet goed verloopt. Succes met jullie werk
Groetjes Margriet -
03 December 2009 - 18:13
Elke:
Hey hey,
Leuk om jullie bezigheden te lezen en te zien op de foto's
Goed bezig daar, lees ik wel. volgens mij krijg je hier wel iets meer voor elkaar dan in Ghana.... (net iets meer ontwikkeld???)!
Benny en ik hebben misschien plannen om bij jullie aan te komen (als jullie dat leuk vinden tenminste!) We willen er dan een soort huwelijksreis van maken, maar dan niet meteen in April. wanneer is de beste tijd om evt te komen? We hadden al bekeken dat we dan ook zeker nog in het noorden de parken willen bezichtigen.... Ik hoop snel iets van jullie te horen.
Veel succes nog en fijne vakantie.
Groetjes,
Benny en Elke -
12 December 2009 - 11:19
Marieke,Fred & Fenna:
Hoi harde werkers! Leuk om de verslagen te lezen, ik had nu eindelijk eens tijd en verbinding...
Er lijkt daar een behoorlijk mentaliteitsverschil met Ghana te zijn, voelt dat bij jullie ook zo? Succes ermee!
dikke knuffel Fred, Marieke & Fenna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
